Q-Day & Veenendaal united

Na wederom een zeer geslaagd weekend is het nu weer tijd geworden voor een verhaaltje vanaf Tropical Island. Over het afgelopen weekend schrijven we straks meer, omdat we weer een verhaal met chronologische volgorde willen neerzetten en dat gaat ook gebeuren! We trappen daarom af bij vorige week maandag, de dag dat je veelal aan school werkt, chillt, boodschappen doet (Robin en ik) en je oplaadt voor de aankomende week….

Zo ook op deze maandag. Wouter, Sjeel, Harold en Laura waren al snel verdwenen met de auto, dus Robin en ik konden boodschappen doen. We hadden eerst een bespreking op de Schreuderschool, een Nederlandse basisschool waar we het woord twilight-zone een nieuwe dimensie konden geven. Ze hadden er alles. Er waren alleen maar blanke mensen, rijdend op fietsen met kinderzitjes aan de goede kant van de weg, we waanden ons weer in NL. Het leek een zondagmiddag in Zaltbommel, waar de mensen pittoresk met elkaar omgaan, maar goed het wordt nog erger.. We liepen gedesillusioneerd het plein op en constateerden daar dat het hele plein egaal was en dat je alleen met het plein al meer kon dan wij met al ons materiaal. Bijna renden we met de staart tussen de benen weg, maar werden tegengehouden door een juffrouw, omdat ze ons graag de rest van de school wilde laten zien. Zwetend, niet wetende wat ons te wachten stond, liepen we mee. Binnen in de school (ja, binnen..) waren allemaal lokalen die op slot konden, met ramen die dicht konden en met airco. Op onze scholen hebben we geen hal, lokalen die niet op slot kunnen en ramen gemaakt van houten spijlen. Van airco en gymzalen hebben ze nog nooit gehoord bij ons, maar goed, verschil moet er zijn. Het geeft wel aan wat een groot contrast er heerst hier op dit eiland. De reden van ons bezoek aan de school was dat wij hun schoolkamp gaan organiseren. Omdat we nog wat mesotaakuurtjes op moesten vullen van de CALO. We hebben er veel zin in! Na de bespreking verlieten we Little Holland en reden we door naar de Cost-U-Less, een supermarkt/opslagplaats/Laurus 2, waar wij altijd zo voordelig mogelijk onze boodschappen doen. Zo ook nu… We hebben alles in huis gehaald en trapten hem snel aan naar huis. Nadat we thuis waren en de boel hadden opgeruimd, zijn we naar de kapper gereden. Dat was nodig, omdat de klapkuif van Kooi teveel in de oren van zijn gesprekspartners kietelde en mijn haar… Sjah, ik leek net op nummer 5 van de 4 Beatles, de onbekende blonde.. Dus wij naar een NL kapper gereden, was die dicht… Dus wij weer de auto in en richting huis gereden, onderweg bij Obsession surfshop gestopt, waar Robin een broek en een shirtje heeft gekocht en ik een gloedhageltjenieuwe zwembroek van het merk Billabong. Tevreden met onze aankopen vervolgden we onze weg en kwamen uit bij de Handelskade. Daar een Blue Lagoon (Robin) en een Pina Colada (ik) genuttigd en daarna naar huis gereden. Uiteindelijk hebben we een hele leuke dag gehad, ondanks dat er minder leuke dingen op het programma stonden. ’s Avonds hebben we allebei een filmpje gekeken en zijn we het mandje in gedoken.

De volgende dag, Djamars, moesten we allemaal stage lopen, behalve Harold en Wouter. Robin en ik allebei een auto mee (de enige keer dat we een auto van binnen hebben gezien de rest van de week), stage gelopen, en dat ging erg goed. We hebben samen met de leerlingen een leuke dag neergezet en tevreden kon ik hem weer aantrappen. Zaagmans zaagde nu de stageweek al doormidden en ik schudde hem daar de hand voor. ’s Middags hebben Robin en ik hard aan school gewerkt (de auto’s waren gestolen) en ’s avonds gingen Robin en ik trainen. We deden mee met de veteranen en speelden 7-7 op een half veld. Degene die de teams had gemaakt, deed dat niet goed, omdat wij bij elkaar zaten. We hebben de wedstrijd met 9-2 gewonnen. Kooiman legde er 3 in en ik liet het net 4 keer bollen. Voldaan en moe reden we naar huis en chillden we nog een tijdje onder het genot van een watertje en hadden we goede gesprekken. Daarna weer een paar uurtjes naar het plafond gekeken en de volgende morgen vroeg stagelopen. Het ging verrassend goed en voldaan trapte ik het Koninginneweekend in. Na een middagje, waarin we WEL naar de kapper gingen (de wilde manen zijn er enigszins vanaf) liepen we eerst naar de Italiaan voor 4 liter ijs per persoon. Daarna naar huis, eten en opmaken voor de mooie Koninginnenacht. Met onze nieuwe coupes, moest het wel lukken allemaal. Alle bekenden waren er en met z’n allen hebben we er eeb spetterend feest van gemaakt. De muziek was klote (80’s en 90’s) maar samen hebben we voor een goede sfeer gezorgd en om 4 uur ’s nachts hebben we hem toch maar aangetrapt. De volgende ochtend kreeg ik een telefoontje vanuit NL met een vervelend bericht. Mijn broer lag in het ziekenhuis, omdat hij zijn vinger was verloren bij een potje voetbal. Bij een potje voetbal? Ja, ik bespaar iedereen de details… Ik zeg alleen dat zijn linker ringvinger geamputeerd is door een hek en daar laat ik het bij.. Mijn dag begon dus niet echt lekker, ik heb er de hele dag aan gedacht, maar moest toch door het feestgedruis in. Vanaf 10 uur kwamen Joris, Rense en Jeroen bij ons en moesten we vol Ghhassss aan het bier. We trapten een potje kingsen aan en gingen met z’n allen naar de ratten.. Hoe toepasselijk is kingsen op Koninginnedag? Heel toepasselijk, want de sfeer zat er op en top in! Na het slagveld op de Kaya zijn we door de nuchtere chauffeurs naar het centrum gebracht waar het feest ongenadig hard doorging. Onder aanvoering van Brassbandjes en DJ’s vloeiden de pinties weer rijkelijk en werd het feest NOG beter. In deze strijd naar het einde van de avond, vielen veel slachtoffers… Rense en Jeroen waren als eerste gevallen en werden gevolgd door Wouter en Sjeel. Niet lang daarna werden ook Harold en Laura geveld door de man met de hamer. Het leek het verhaal van de 10 kaboutertjes wel, alleen bleven er bij dit verhaaltje twee man over, Veenendaal haalde de avond. Samen met Loes, Rianne, Maartje, Anne, Nina, Marloes en Janneke (ook wel bekend als een taxi vol vrouwen + Jan en Robin), taxi’den we naar Mambo voor de afterparty. Daar kwamen we Joris en Willem (in zijn pyjama) ook nog tegen. Ze hadden de man met de hamer in blessuretijd verslagen en maakten het feest nog mee! Op Mambo kwamen we nog meer bekenden tegen (Marije, Oddy, Verda, Roos, Sanne, Susanne, Marlou, Tom, Jeroen etc. etc.), maar toch sneuvelden veel van deze mensen voor het einde van het feest. Uiteindelijk bleven Robin en ik als enige over en dachten: “misschien is het menselijk om nu ook maar een keer naar huis te gaan?”. We liepen naar buiten en wachtten op een taxi (de auto stond alweer op de Kaya). Die kwam natuurlijk niet, dus konden we naar huis lopen. Het is een half uur met de auto, dus we waren nog wel even zoet door de donkere straten van Willemstad. Kooi kwam op het geniale idee om Rianne te bellen (die wonen vlakbij). Na een half uur weggerend te zijn voor Chollers, drugsbazen en hondsdolle honden kwamen we buiten adem aan bij Loes, Rianne en Mardy! Daar lagen twee bedjes klaar en konden we neercrashen. Wat een schatten zijn het ook! De volgende ochtend bruut gewekt door Loes en niet lang daarna werden we het huis uit gekickt door de dames. Ze gingen naar Playa Lagun om schildpadden te checken en wij konden niet meerijden. Wouter en Sjeel waren al vertrokken naar de Kenepa Grandi en Harold en Laura stonden op het punt om te vertrekken naar een ander strand. Wij konden dus een taxi bellen, of Harold overhalen. Met wat gemopper lukte het ons, en een half uurtje later waren we weer thuis! Als een stel huisvrouwen hebben Robin en ik vervolgens het slagveld dat Kaya Kashimiri 47 heet, spik en span gemaakt. Daarna zijn we naar Bluebay gelopen, want daar was een hockeytoernooi aan de gang. Onderweg begon het te regenen en dat was vet relaxed als je aan het lopen bent. Eenmaal op het complex aangekomen, kwamen we Marloes en Janneke tegen. Zij zeiden dat het niks aan was en toen hebben we ze maar uitgenodigd op de schone Kaya. Daar hebben we genoten van cola en Otter pops (ijsjes). Aan het eind van de middag gingen ze weer weg en gingen wij kliekjes opbakken. Na dit culinaire hoogstandje, reden we samen met Harold en Laura naar The movies. Daar hebben we Fast & Furious 4 gezien en die keek lekker weg, goeie actie, een goed verhaal, mooie auto’s en lekkere…. Prima dus! Daarna naar Moon gelopen voor een goddelijk biertje van de tap. Na deze genotsboost terug gelopen naar de Boot en daar hebben we de avond afgemaakt. Het was niet druk, maar wel gezellig!
De volgende dag stond Jan Thiel op het programma. Het was lekker weer en we hebben vanaf half 11 op het strand gechilled! Na een heerlijk dagje MET slapen brak, een spannend potje klaverjas (Harold en Joris dachten ons in te maken, maar uiteindelijk trokken we hem eruit in blessuretijd), brak het happy Hour aan. Vaste lezers weten dat dit garant staat voor een geniaal uurtje met Hed Kandi muziek, BBQ, Bright en gezellige mensen, overal waar je kijkt is het leuk. We hebben het deze keer volgehouden tot 8 uur en reden daarna voldaan naar huis toe. Onderweg hebben Wouter, Robin en Sjeel bij de Subway gegeten en Harold, Laura en ik de Mac leeg gegeten. ’s Avonds hadden we een paar dames uitgenodigd. Maaaatjuh, Nina en Anne kwamen langs en samen met Robin en ik hebben we een gezellige avond meegemaakt vol geouwehoer, muziek, bier en wijn. We lagen er om half 3 in en daarmee was de zaterdag weer erg geslaagd! De volgende ochtend werden we al om 9 uur gewekt, omdat Wouter en Sjeel naar Klein Curacao gingen en Harold en Laura een rondvaart gingen maken. Wij werden dus bij de supermarkt gedropt en hebben daar een ontbijtje gehaald. Die hebben we langs de weg in een bushokje soldaat gemaakt en hebben daarna een hike van 20 minuten naar het strand gemaakt. Daar hebben we vervolgens eerst aan school! gewerkt en hebben daarna de nieuwste Prison Break gekeken op het strand! Geniale setting en een geniale aflevering later doken we het water in en zijn we daarna naar Cabana gelopen voor het voetballen uit NL. We waren eerst getuige van een verkochte wedstrijd Twente-AZ, om vervolgens met lede ogen aan te zien hoe Ajax geslacht werd door nummer 14!! Sparta. Na deze blamage hebben we Cabana in brand gestoken en zijn we weg gegaan. Vervolgens hebben we geslapen op Mambo, samen met Loes, Rianne, Mardy, Maartje, Anne, Marlijn, Nina, Harold en Laura hebben we gechilled! Om 4 uur zijn Robin en ik richting de Kaya gegaan, althans dat wilden we… De auto maakte toen we het contact omdraaiden, het geluid “blub”. Wij schaapachtig lachen en het nog een keer proberen. Bleek dus dat het “blub”-geluidje het laatste was wat HIV spitte voor ons. Gestorven en begraven, huilden we en vervloekten we de ziekte HIV, totdat een Antiliaan, ook wel bekend als de “held van de dag”, de motorkap opendeed en de auto repareerde. Hij draaide weer en we konden dus naar huis om vervolgens de jongens op te halen van HATO. Diepie, Marcel en Foeks kwamen ’s avonds aan en wij haalden ze op. Met de bordjes “Veense hufters” en “Foeks, Pugie en SneeuwWitje, haalden we de jongens binnen. Na een paar omhelzingen, boksen en knuffels liepen we naar de auto, de jongens haalden hun HERTZ-Ferrari op en daarna reden we naar huis. Snel omgekleed en door naar Wet ’n Wild. Daar de mannen voorgesteld aan al onze maatjes en vriendinnen en een paar uur later waren ze daarmee klaar. De biertjes waren lekker, alleen kwam Jetlag-man langs en velde de mannen, dus wij naar huis en slapen.
De volgende ochtend werd ik om half 7 gewekt door Marcel en Diepie, omdat ze door mijn kamer, Campo Kashimiri, kwamen banjeren. Ze wilden chillen op de veranda, maar wisten niet dat mijn deur net zo klinkt als een overvliegende jumbo-jet. Ik had wel weer wat aan mijn dag! We hebben de jongens daarom vroeg meegenomen naar Cas Abou (Robin was ook vroeg wakker). Eenmaal aangekomen, kregen alle drie de jongens een spontaan Orgazmor, waarna ze terug op aarde kwamen. We hebben genoten van een tropisch dagje hemel op aarde! Na een heerlijk dagje, trapten we hem aan naar huis en belandden we uiteindelijk bij Iguana aan de handelskade. Daar een hapje gegeten en naar huis. Helemaal gebroken viel ik heerlijk in slaap. Beter, dacht ik, totdat het half 2 werd. Klaarwakker lag ik ineens in bed. Ik heb de rest van de nacht wakker gelegen, totdat de wekker ging. Volledig chagrijnig en gedesillusioneerd stond ik op en ging naar stage. Gelukkig ging dat wel goed en werd ik om half 1 opgehaald door Harold en eega. Na een dagje werken aan school, leg ik nu de laatste hand aan mijn volgende hoofdstuk van Jan op de Antillen!

Vanavond gaan we naar Cabana, om daar het afscheidsfeestje van Loes, Rianne en Mardy bij te wonen. We moeten vaak afscheid nemen van personen en weten dat onze tijd er ook aan begint te komen. Gelukkig denk ik daar nog niet aan, want daar wordt je alleen maar depressief van… Vandaar dat we gewoon keihard doorgaan met genieten en leuke dingen doen, net zo lang tot we er een keer bij neervallen….

Tot de volgende keer,

X, Insomnia Jan