Meer sterke verhalen...

Maandag… De dag waarop sommigen onder ons zich terugtrekken in hun vertrekken. Helemaal gefocust nemen ze plaats achter hun flaptop om de menschen thuis weer wat leesvoer voor te schotelen. Mensen die bekend zijn met het lezen van de verhalen, weten inmiddels dat de verhalen lang zijn. Ik kan niet beloven hoe dat nu uit gaat pakken… Wat ik wel weet is dat er weer van alles gebeurd is de afgelopen week. Ga er weer lekker voor zitten, want hier gaan we weer…

We trappen af op dinsdag. Het begin van de stageweek. Brak en uitgeput stond ik op. U raadt het al, slecht geslapen… Ik had mijn telefoon in handen om af te bellen, maar ik bedacht me op het laatste moment. Ik ben gegaan en daar heb ik geen spijt van gehad. Ik had een spel bedacht dat ik nog nooit had gespeeld op deze school, James Bond. Een te gek afgooispel, met veel chaos en veel lol. Alle klassen vonden het helemaal te gek en daardoor voelde ik me goed. Met veel boksjes, knuffels en high fives nam tio afscheid van de kinderen en trapte ik hem aan naar huis. Daar zijn we even geweest en hebben daarna de jongens meegenomen naar playa Daaibooi, ook wel Diepies favorite genoemd. Daar heerlijk gechilled, sterke verhalen verteld en weer naar huis gereden. ’s Avonds waren we op Cabana uitgenodigd door Loes, Rianne en Mardy. Ze hielden daar hun afscheidsfeestje en wij waren (natuurlijk) uitgenodigd. Samen met wat andere genodigden, kregen we een Prosecco als openingsdrankje. Later toen de verhalen sterker werden kwamen er hapjes op tafel in de vorm van een bittergarnituur. Een combinatie van biertjes, gezelligheid en hapjes… Priceless. Je begrijpt dat het erg gezellig werd en dat het feestje geslaagd was! Aan het einde kwamen de waterlanders tevoorschijn. Vooral Wouter had het moeilijk. Hij viel Rianne inde armen en snikte het uit. Rianne heeft hem getroost en toen hebben we Woutje maar meegenomen naar huis.
De volgende dag werd ik nog gesloopter, brakker en uitgeputter wakker dan ooit. Ik kon nauwelijks lopen. Toch moest er weer stage gelopen worden en dat ik heb ik uiteindelijk gedaan. Met pijn en moeite heb ik de kinderen les gegeven, maar je wilt niet weten hoe blij ik was dat ik weer terug mijn nest in kon. Ik heb de hele middag geslapen en werd daarna weer fris en fruitig wakker. Na mijn powernapje heb ik nog wat aan de studie gedaan en ’s avonds zijn Wouter en ik naar Bluebay gereden, omdat we daar hockeytraining gingen geven. We kregen eerst de C-jeugd en daarna de A-jeugd. Als volleerde Teun De Nooijers hebben we de jeugd de fijne kneepjes van het hockeyen bijgebracht. Dit is ook DE reden dat ik mijn haar lang heb laten groeien. Pure noodzaak! Na de training hebben we een subwaytje gepakt en trapen we hem aan naar huis. Daar aangekomen, hebben we chill aan gedaan. Wat pilsjes in de klauwen en sterke verhalen vertellen. Deze avond hebben er vijf Veenendalers in hun broeken geplast van het lachen. Verhalen uit de oude doos verteld en lachend het licht uitgedaan. De volgende ochtend wat fitter opgestaan en de laatste stagedag gelopen. Het ging weer lekker en om kwart voor 1 kwam de klokkenluider langs om het weekend in te luiden, wat een aardige vent is de klokkenluider! ’s Middags kwamen Marlijn en Daisy langs om samen met ons op het strand te gaan. We reden naar Port Marie en hebben daar weer ultiem genoten van het weer. Wat nog ultiemer was, waren de oneliners van Daisy. Ze spitte alles wat er in haar op kwam en dat met een onvervalst Amsterdams dialect waar zelfs Johan Cruijff niet aan kan tippen. Na deze doldwaze dag zijn we ’s avonds in Cinco beland. Ik kwam op het idee om onbeperkt spareribs te eten en voordat we er zelf erg in hadden zaten we in Cinco aan de ribs te trekken… Ze waren niet te versmaden. Je at zelfs de botjes erbij op, zo lekker was het, om nog maar te zwijgen over het malsheidsgehalte.. Onovertroffen. Na 2,5 bord vol heb ik het voor gezien gehouden. De serveerster dacht er anders over en zag mijn shirt aan voor een doggybag.. Binnen de kortste keren gooide ze een bord vol afgekloven botjes over me heen. Ik ging de rest van de avond door het leven als “knoeipot” en ja, dat is jammer… De avond was wel fantastisch. Harold en Robin gingen om half 1 al weer weg, de rest bleef tot half 3 feesten.. Ik mocht boppen en deed dat in de gloedhageltjenieuwe Hertz-ferrari van de jongens. De afgelopen drie maanden heb ik alleen in gebrekkige roestbakken (sorry Herpie en HIV) gereden en nu reed ik in een nieuwe bolide. Logisch toch dat je wat harder rijdt… De jongens (vooral Foeks) kregen het gebrek en vonden me een coureur die hard reed. Zelf vond ik dat je best 155 kon rijden op een 60 KM weg.. We waren wel snel thuis. Het lastige was dat we Erwin nog drie kwartier moesten troosten.. Hij had zijn broek vol… Arme drommel… Na dat verschoond te hebben, zijn we naar bed gegaan… De volgende dag mocht ik eindelijk uitslapen en dat heb ik niet gedaan, ik kan niet uitslapen.
We hebben gewacht tot Kooi en Harold thuis waren en zijn daarna richting het westen gereden. Eindpunt moest Playa Forti worden, maar Harold bracht ons eerst naar de Grote Knip. Toen hebben we daar eerst een sprongetje gewaagd. Vervolgens hebben we gesnorkeld en even geslapen, om vervolgens door te rijden naar Playa Forti. Trouwe lezers weten dat je op playa Forti een aardige jump kan maken. 13 meter naar beneden met je platte bakkes op het water klappen, waarom niet? Kooi acteerde er lustig op los en vroeg zich af of je van de rots af kon springen. Marcel kreeg een hartverzakking toen hij het hoorde en zei: “ah Kooi, donder op, dat doe je niet!” Toen hij klaar was met die zin, lag Kooi al beneden. Ik sprong er gelijk achter aan, gewoon, omdat het kan he! Toen was het wachten op de hunks uit Veenendaal. Waar je nu verwacht dat ze er met z’n drieën tegelijk vanaf zouden springen, kregen we iets heel anders op ons bord. We zagen Diepie richting het randje kruipen om te kijken hoe diep het was. Erwin trok van schrik een krat bier open en is niet meer van z’n stoel gekomen. Marcel was er nog steeds van overtuigd dat Kooi het niet gered had en lag te snikken in een hoekje van het restaurant. Nu werd het onze taak om de jongens over te halen. Erwin en Marcel bleven afhaken (Erwin had de dag ervoor zijn broek al vol en Marcel zag door de tranen het einde van de sprong niet meer). Uiteindelijk stond Diepie op het randje, zonder shirt en pet, klaar om te springen. Robin en ik moesten eerste een duosprong maken om de beste jongen te overtuigen, maar voor hij er zelf erg in had, sprong hij naar beneden. Hij landde op zijn kont, rug, schouders, maar hij sprong wel. Wat een koning dat hij het toch gedaan heeft. Alle props voor deze jongeman uit Veenendaal. Echt super dat hij playa Forti bedwongen heeft, dat is per slot van rekening niet voor iedereen weggelegd! Na dit avontuur zijn we naar huis gecrost, hebben we een hapje op van onze keukenprinsen Marcel en Diepie en zijn we daarna doorgegaan naar Skaloko voor een optreden van Sidney Samson, je weet, die HouseDJ. Het feest ging helemaal los, de sfeer was geniaal en de drankjes vloeiden rijkelijk. Uiteindelijk lag ik om kwart over 5 in bed, in het huis van Marlijn. De jongens waren eerder weg gegaan en ik wilde nog blijven. Samen met Marlijn en nog wat anderen hebben we het feestje volledig afgemaakt en werd ik de volgende dag wakker met een kop als een trekhaak en ik kan je zeggen, dat is geen aangenaam gezicht…
Samen met twee huisgenootjes van Marlijn zijn we naar de Grote Knip gereden, want we waren uitgenodigd door Antilianen om te BBQen op het strand. Dat laten wij ons geen twee keer zeggen en samen met Foeks, Marcel, Diepie, Harold, Wouter, Gaby (Antiliaan), Frido(Antiliaan), Marlijn, Jette, Jasmien en ik hebben we in een geniale setting het overheerlijke vlees en drinken verorberd. We waren de tijd volledig vergeten en dat resulteerde erin dat we Kooi alleen hebben laten zitten op Jan Thiel. Erg lullig en we hebben er allemaal spijt van, gelukkig heeft Kooiman genoeg andere vrinden om een hapje mee te eten en daarom heeft hij het ook wel gezellig gehad. Wij hebben het in ieder geval heerlijk gehad op de Kenepa Grandi. Met twee praatzieke Antilianen, hebben we genoten van alles wat een BBQ op het strand zo geniaal maakt! We sloten af met een potje beachvolleybal in de branding. Ik was weer zo mongol om naar achteren te duiken, vol met mijn rug in het koraal. Gevolg een rug onder het bloed, er werd zelfs gefluisterd dat mijn oorlogswond uit Vietnam weer open was, maar gelukkig viel het wel mee. Ik heb de hele dag zonder shirt moeten lopen, maar dat alles mag de pret niet drukken. Toen we eenmaal thuis waren, besloten we om thuis te chillen. We hebben er een filmpje ingedaan en zijn met z´n 5en gaan kijken. Role Models stond op het programma en het was weer lekker schuin en dus dikke prima. Diepie en ik zaten aan de buis gekluisterd en kregen buikpijn van het lachen. Wouter viel bijna in slaap en hield het als tweede voor gezien, net nadat Marcel een verdieping omhoog was gegaan. Erwin was inmiddels tegen Diepie in slaap gevallen. De film was leuk en we lagen lekker op tijd in bed… De volgende dag stond er weer een geniale dag te wachten.. Eerst zouden we naar Cabana gaan voor een potje voetbal kijken, om vervolgens vanaf twee uur met je voetjes in het zand te genieten van Latin Beach. Onder aanvoering van dikke loungebeats gebeurde er in het begin helemaal niks. Iedereen lag lekker te chillen op het strand. Het feestje begon ´s avonds pas echt helemaal los te barsten. Wij waren daar natuurlijk bij! Eerst hebben we een sloot bier gehaald bij Wet ´n Wild en daarna met z´n allen door naar Mambo. Opnieuw was Sidney Samson aanwezig en hij draaide gewoon weer erg goed. We hebben de avond uit gefeest en ja, dat was GENIAAL! Het is fantastisch om met iedereen zo lekker los te gaan, onbeschrijfelijk, zo vet! Na een paar uur waren we (het) zat en zijn we naar huis gegaan.
Vandaag is het maandag en zit ik dus op mijn laptopje te pennen. Ik heb vandaag stage gelopen wat een unicum is (maandag ben ik altijd vrij). Ik heb dat zelf geopperd, omdat Robin en ik dinsdag woensdag en donderdag op schoolkamp gaan met een andere school (leg ik later uit). Ik dus stage gelopen, was weer erg leuk, behalve groep 7. Ik heb een lange tijd gewacht om ze stil te krijgen, maar dat werden ze niet. Uiteindelijk heb ik 22 kinderen terug de klas ingetrapt, omdat ze niet wilden luisteren. Jammer voor hun, maar volgende keer beter. ´s Middags aan school gewerkt, boodschappen gedaan en voorbereidt voor een gezellig avondje met de Chollers (Femke, Verda, Marije en Oddy). Zij zouden voor ons koken en dat hebben ze gedaan! Een onwijs goede maaltijd hebben ze voor 7 hongerige mannen neergezet. Zelf mochten ze ook wel wat eten… Samen met Verda had ik een pittig eten wedstrijd gepland en dat heb ik geweten. Zij is buitenaards en eet zonder moeite de heetste sambal Badjak uit de pot. Ik met mijn grote mond zei dat ik wel meer sambal in mijn eten kon strooien en opeten. Mijn tweede portie eten was sambal met een beetje nasi erdoor. Verda hoopte vurig dat ik het niet zou redden, maar ik heb het bord leeg gegeten en stelde daarmee de overwinning veilig. Ik kon een kwartier niet praten en als er wat uitkwam leek het wel of ik een zestienjarige was die net de baard in de keel kreeg, ik heb drie brandplekken in mijn slokdarm en poep morgen vuur, maar ik heb wel gewonnen! Met deze heroïsche heldendaad wil ik mijn verhaal afsluiten.

Ik hoop op wat meer reacties dan de vorige keer, want drie reacties is wel een heel karig verhaal…

Te Otro Siman!

Ayoo, Tio