Feliz Ano Nuevo!!!

Na een meer dan geslaagde kerst in Mancora werd het tijd om Peru te verlaten. Zoals je weet gingen we naar Montanita! Een (naar het schijnt) rustig surfstadje in het zuiden van Ecuador. Aan het einde van dit verhaal ben je er achter gekomen of dit waar is…
De grens oversteken was geen probleem (het duurde alleen errug lang). Eenmaal in Guayaquil aangekomen begon het gedonder. Er bleek geen bus te zijn die naar Montanita vertrok, terwijl dat wel op ons ticket stond. Er zat niets anders op dan een omweg van 3 uur te nemen. Zo gezegd, zo gedaan! Een paar uur later kwamen we aan in Manglaralto, een stadje 5km van Montanita en tevens de plaats waar we een hostel hadden gevonden. Niet lang daarna kregen we te horen dat er nog plaats was in Montanita. Wat doe je dan? Dan check je uit en ga je als de bliksem naar Montanita om een hostel te regelen! Niet lang daarna waren we ingecheckt in Montanita en kon het feest beginnen! De plaats was stampvol met gringo’s die wel van een feestje hielden. Rustig stadje? Neuh! Supervette plaats? JA!!! Drie keer rollen en je lag op het strand waar je de hele middag werd verblijd met goede houseklanken. Biertje voor 1,5 dollar. Honger? Schiet een empanada meisje aan en vraag naar een verse, warme empanada. Liever iets koels? Genoeg tentjes waar ze vers fruit verkochten. Kortom, een prima plaats om een paar dagen te verblijven! Na een heerlijke surfsessie in het zeer aangename 27 graden warme water, werd het tijd om ons klaar te maken voor een nachtje uit! We liepen naar een straat met de pakkende naam “cocktail alley”. Uitleg verder niet nodig lijkt me. We stopten bij een cocktail stand en daar bleven we tot het einde van de nacht. Heerlijke cocktails, dampende muziek en onwijs veel mensen. Als deze avond de standaard was voor de aankomende dagen, dan zou dit verblijf onvergetelijk worden! De dag erna op tijd opgestaan, een surfsessie om de lichtelijke kater te verdrinken en daarna weer compleet het mannetje zijn voor de rest van de dag. Elke seconde kwam het nieuwjaarsfeest dichterbij. Op de 30e besloot ongeveer iedereen een rustig nachtje te hebben, maar daar dachten David, Richard en ik anders over. Het is maar 1 keer in je leven 30 december 2012 in Montanita, dus we besloten met z’n drieen naar de ally te gaan voor een drankje! De avond/nacht was legendarisch! Eerst ontmoetten we 4 Argentijnen, 2 professionele rugbyers, 1 voetballer en 1 profvoetballer die onder contract staat bij All Boys in Argentinie! Chille gasten die ook wel van een drankje hielden. De avond werd zelfs nog beter toen er een groepje Argentijnse dames uit Rosario geintroduceerd werden. David (niet de meest ritmische gast die ik ooit ontmoet heb), kreeg salsales van een van de chica’s, Richard dronk onverminderd hard door met de Argentijnen en ik praatte met een paar Argentijnse dames. De groep bekenden werd die avond explosief uitgebreid en dat was (gezien de volgende avond), lang niet gek! Uiteindelijk lagen we er rond half 6 in, dus je begrijpt dat we niet erg uitgerust aan oudjaarsdag begonnen, maar dat we wel in een erg goede vibe verkeerden die dag! Oudjaarsdag werd op het strand gevierd en dat is best wel aan te raden! Heerlijk zonnetje, powernap op het strand, de laatste surfsessie van 2012. Een skypegesprek met de maatjes die allemaal bij Wappie waren (supermooi dames en heren!!) en daarna langzaamaan klaar maken voor een geweldige nacht. Elk bed in Montanita was bezet, dus de nacht beloofde er 1 te worden die je kunt bestempelen als superongenadelijsinwekkendduizelachtig ( 1 voor in het groene boekje). Ik begon de avond met een dinertje bij een lokale hamburgerstand en werd daarna uitgenodigd om met een groepje Zweden de avond in te luiden met een spelletje “fuck the dealer” en dat bracht de sfeer er uitstekend in. Rond 11 uur liepen we richting cocktail alley en daar vonden we de Engelsen en Ieren en Australiers en Argentijnen. We namen een paar cocktails en om kwart voor 12 werd het tijd om naar het strand te lopen. Een paar minuten later viel de stroom uit en was het pikdonker. De sfeer werd er gek genoeg nog beter van! Iedereen verzamelde op het strand en daar begon het traditionele aftellen, een onwijs mooie ervaring om mee te maken! 3,2,1…. FELIZ ANO NUEVO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Een luid gejuich barstte los en iedereen begon elkaar te omhelzen en daarna barstte het feest los. Vuurwerk, allerlei kampvuren, champagnedouches, spontane mensen die je omhelsden en een gelukkig nieuwjaar wensten, het was allemaal aanwezig. Mensen begonnen door/over het vuur heen te springen en ik besloot dat het ook extremer kon. Met een perfect uitgevoerde zweefduik vloog ik door het vuur en dat werd met luid gejuich ontvangen! Niet lang daarna begon het keihard te regenen en dat verhoogde de sfeer (tot welke hoogte zou dit feest reiken?). Dansend op het strand met vreemde mensen, iedereen vrolijk en uitgelaten, het was perfect! En pas half 1!! Na een korte zoektocht vond ik de groep Engelsen/Australiers/Ieren/Argentijnen/ Zweden en ik voegde me daarbij. Heel veel gelachen, idiote activiteiten en dansjes. De alcohol vloeide uiteraard rijkelijk en dat zorgde voor wat slachtoffers (local werd tot gort getrapt door andere locals), maar wij hebben een onvergetelijke nacht beleefd. Dansend met het mooiste Argentijnse meisje dat ik ooit gezien heb, slap ouwehoeren met de boys en lachen, heel veel lachen met de anderen, het was onwijs en nog nooit vertoond. De perfecte plaats om nieuwjaar te vieren en we hebben er een feest van gemaakt met hoofdletter F! Uiteindelijk lag ik er rond 8 uur in en voelde ik me energiek en supergoed, wat een begin van het nieuwe jaar!!
1 januari was wat brakjes en een klein beetje rustiger, maar wederom mooi. De 1e golven van 2013 werden gepakt en na een tukkie op het strand alweer klaar voor de volgende avond! Feesten to the max is het motto hier in Montanita en waarom ook niet?! De meeste reizigers dachten er precies hetzelfde over, maar helaas is er ook nog zo iemand als de man met de hamer en die kan je ongenadig neer hoeken. Geen feestje op de 1e voor mij, maar een rustig nachtje. De dag erna van hostel gewisseld, wederom een lekkere sessie in het water gedaan, gechilled op het strand en ’s avonds opnieuw een briljant feest. Salsadansen in de straten met de Argentijnse chica’s, opnieuw veel lachen en afsluiten in een lokale bar waar we de nacht uitfeestten! De dagen erna werden iets rustiger. Engelsen en Ieren verlieten Montanita voor Ayampe en ik bleef nog een paar dagen extra! Ik vulde de dagen met strandbezoekjes, bodysurfen, golfsurfen, chillen met de Zweden en (op een andere dag) chillen met de Argentijnse dames (niet gek om met 7 chicks op het strand te liggen;-)). Op zaterdag afscheid genomen van alle Argentijnen en op zoek gaan naar een volgende locatie. Dat werd Puerto Lopez. Een zeer rustig stadje aan de kust.. Ik ben er een paar dagen geweest en ik heb er niets uitgevoerd. Ik voelde me een beetje leeg, omdat je van een briljante locatie naar een stil vissersstadje ging. Ik heb de dagen gebruikt om tot rust te komen en op ta laden voor de laatste weken. Want zoals je weet vliegt de tijd.. 1 na laatste locatie in Ecuador was Canoa, een hippie surfstadje en wat was het daar geniaal! Super laidback, een geweldig hostel (de eigenaresse verwelkomde me met de woorden: “welcome home”) en goede surf! Een restaurant/bar dat surf shak heet. We werden daar al gauw vaste klant en nuttigden daar al onze maaltijden. Canoa behoort tot mijn favoriete bestemmingen, omdat de sfeer heerlijk relaxed was, de mensen super chill waren en de surf heerlijk was. Minpuntje was dat je nooit op een pijlstaartrog moet gaan staan, want dat doet pijn, Patrick!! Kleinigheidjes… Elke dag gesurft, gechilled en lekker gegeten. Briljante laatste surfdagen. Laatste surfdagen? Ja, want ik heb besloten om naar het noorden van Colombia te gaan voor mijn laatste dagen. Ultiem chillen in de caribbean (dat is toch al gauw 3,5 jaar geleden) en daarna 3 vluchten richting Amsterdam! Maar eerst nog 9 dagen genieten van de warmte, het strand, de zee en de zon.. Ik kijk er naar uit!!!