Dushi Korsou

Is dit een droom? Nee, het is de keiharde realiteit van een schrijver die op tijd aan zijn verhaal is begonnen. Nog geen week geleden heb ik een verhaal geschreven met de laatste updates vanaf tropical island. Nu, op maandag, ben ik achter mijn schrijftafel gaan zitten, heb ik mijn ganzenveer gepakt, een inktvis vermoord voor speciale diepzee-inkt en is het tijd om de laatste belevenissen met jullie te delen. Er is weer van alles gebeurd……

We trappen af op dinsdagavond. Robin en ik stonden de hele dag al te trappelen om een balletje te trappen bij de lokale FC. Door ons enthousiasme waren we vergeten om te koken. We moesten toch wat eten, dus zat er maar een ding op: turbo koken met Robin en Jan. We hebben de gaspitten op standje kerncentrale gezet en zijn als een malle gaan koken. Uiteindelijk hebben we in een recordtempo een fingerlicking maal neergezet. Bij turbo koken hoort turbo eten, dus we hebben een lepel gepakt en 33 seconden later hadden we ons bordje fusilli met gehakt, uitjes en spinazie naar binnen gewerkt. Daarna een kort sprintje naar de auto en met een gangetje van 110 (in herpes!!!) naar de voetbal gereden. We waren uiteindelijk nog te vroeg, dus dat hebben we goed gedaan! We hebben een heerlijke pot gevoetbald tegen het tweede elftal. Wij deden mee met een veteranenelftal. De jongens worden neergezet op een positie en blijven daar. Een tandje erbij? Neuh.. Conclusie: Robin en Jan bekleedden samen 8 van de 11 posities en hebben zich helemaal leeg gelopen. Wij waren de architecten, brekers en afmakers in een. Is ook wel lekker. Het was wel heerlijk om de kicks onder te hebben. Na die tijd even nagenoten met een flesje powerade en daarna naar huis. Eenmaal thuis waren de vrienden van Wouter (Rienk en Thijs) gearriveerd en samen met het huis hebben we op het terras voor ons huis gezeten en genoten van mooie verhalen. Om 2 uur naar bed en de volgende dag weer fit op stage (nou ja, fit..) De stagedag weer overleefd. Woensdag is altijd een mindere dag. Ik heb dan de kleuters en die snappen helemaal niks van mij. Daar komt bij dat de juffen mij mijn gang laten gaan, maar op die manier heb ik geen tolken. Toch ging het goed die dag, dus prima! ’s Middags hebben we Wouter naar een voetbalwedstrijd gebracht (hij is trainer hier), Robin en ik hebben de BBQ bij de jongens gebracht (na een maand) en zijn daarna naar de stad gereden voor een kadootje voor de moeder van Wouter (die was jarig) en hebben m daarna aangetrapt nach hause. ’s Avonds gingen we eten bij de ouders van Wouter een Antilliaanse vrouw met de naam Selma had speciaal voor ons alles uit de kast gehaald om een traditioneel Antilliaans maal voor ons te bereiden. Ik kan je een ding zeggen: dat is gelukt. Om je vingers bij af te likken, zo lekker was het. Ze had nasi, bami, karni stoba, kippenpootjes, kroepoek, salade, gebakken banaan en pika. Robin en ik vergisten ons in de pika (een soort sambal) en dachten op een bordje nasi wel even op te fleuren door 1,5 lepel pika door de nasi heen te gooien. Dat hebben we geweten: we hadden per persoon 7 bleki’s amstel nodig om te blussen en zelfs daarna stond ik nog in de fik. Ik werd daarna gelijk bang voor de confrontatie met de witte pot in het kleine kamertje de volgende dag, maar die details wil ik u graag besparen… Nadat we allemaal voldaan na zaten te genieten, besloten we naar TMF te gaan. Daar hebben we een chill avondje gehad.
Donderdag is mijn stage verregend. De laatste twee lessen konden niet doorgaan, want het plein zag eruit als een kleuterbadje. Net te weinig voor zwemlessen, maar vel te veel water voor de les. Thanks to the weergoden had ik 1,5 uur eerder weekend, life’s great!! Toen iedereen thuis was, zijn we naar playa Santa cruz gereden, want daar woont captain goodlife (en dat is geen uitgerangeerde pornoster). Je kan je door hem laten rondvaren langs de kust. Hij stopt waar je wil. Wij wilden naar boka fluit toe, een onderwater grot waar je alleen kunt komen door een paar meter onder water te zwemmen, best wel spannend dus.. Wij met z’n allen het water in, de grot in en op zoek naar de schat van kapitein roodbaard. Eenmaal binnen gekomen, zwommen we rond en keken onze ogen uit. Het is lastig uit te leggen, maar er komt een bepaald licht naar binnen, waardoor de grot blauw kleurt, dat geeft een heel surrealistische sfeer. Doordat de zee wild was, kwamen de meesten van ons niet ongeschonden uit de strijd. Eerst kopte ik een rots, en die gaf niet mee, daarna werd ik in een soort kolk meegenomen en schraapte ik met mn rug en buik over een rots heen en ik besloot mijn zoektocht naar schrammen met een buitenkantje rechts tegen een rots: conclusie beurs verliet ik de grot. Wel was het een vette ervaring. Toen iedereen uit de grot was, vervolgde de kapitein zijn reis met ons. We stopten bij een scheepswrak en daar mochten we snorkelen. Naast het wrak lag tevens het graf van de overleden dochter van de schipper (ze had acute leukemie en is drie jaar oud geworden). Een mooi graf op een dito plaats!
Na deze stop zijn we langs de ruige kust van Curacao gevaren en hebben we kunnen kijken naar andere onderwater grotten, leguanen en zelfmoordenaars, maar die dachten toch nog een keer na toen de boot langs kwam varen.. We hebben nog een stop gemaakt op playa lagun, en daarna zijn we terug gevaren naar playa Santa cruz. Al met al was het een mooie trip en hebben we genoten van de lekkere zeewind.. ´s Avonds zijn Kim en Sanne langs gekomen voor een culinair hoogstandje van onze kant. Rienk, Kooi en Wouter hebben een goddelijk maal bereidt voor 8 mensen en het was prima te nassen. We aten een nog nooit eerder gegeten Oosterse maaltijd en ja, dan weet je niet of het smaakt, maar iedereen heeft zijn vingers erbij opgegeten, dus het etentje was een succes! Na het eten zijn Kim, Sanne, Thijs en ik nog naar Cinco gereden voor een aperitiefje. Ik was de Boban, dus ging weer eens los op awa (water)! Het was wederom een mooi feest, er waren veel bekende mensen inclusief Najib Amhali en Mimoun Ouissa (of zo..). Najib ging op het einde van het feest nog helemaal los met beatboxen. Hij kreeg de hele club in extase door zijn kunsten, was echt een te gekke ervaring, want de kenners weten dat Najib (ik mag Najib zeggen) een aardig potje kan beatboxen.. Het was een mooi afsluiting van een geslaagde avond!
Vrijdag was deze meneer weer eens vrij (het verveelt nooit) en kon ik lekker chillend wakker worden. Daarna gewacht op de jongens en weer eens een keer naar het strand geweest. We hebben Mambo aangedaan en genoten van de zonnestralen die onze huid en ons humeur hebben opgevrolijkt. Na twee dagen geen strand ga je er toch weer naar verlangen. ´s Avonds gingen we met z´n allen naar een themafeest genaamd `hoe choller, hoe doller´ met als ondertitel `in welke doos slaap jij vanavond´. Je weet wel hoe laat het is, als je op zo´n feest komt in een huis vol dames… Je moest verkleed als zwerver en vertel ons hoe we ons moeten verkleden en het gebeurt. We zagen eruit als chollers plus, wat een stel mongols bij elkaar waren wij, maar het werd gewaardeerd en we hebben genoten van het werk aan onze kostuums, dus ja, een succes was gegarandeerd. Check de foto´s voor het resultaat van onze verkleedpartij…
Zaterdag hebben we eerst weer een potje gelambald en zijn daarna naar de poolparty van Kim en Sanne gereden. We kwamen daar aan en het stond al aardig vol met allemaal Alo´ers, stagieres, vrienden, vriendinnen, een BBQ en een koelkast vol met bier. Oh ja, het NL elftal werd ook nog eens uitgezonden, wat een mooi leven hebben wij hier, totdat de satelliet de lucht werd uitgeknald door de Taliban. Weg voetbal, maar niet weg wedstrijd. Fen (Alo Amsterdam) en ik zijn op pad gegaan en hebben een tv gevonden met NL elftal. We hadden 4 minuutjes gemist, dus dat is net te overzien. We hebben een goede pot voetbal gekeken in het huis van een marinier, een ervaring die je niet vaak nog eens mee gaat maken! NL won natuurlijk (3 tegen 0) en daarmee was de sfeer compleet. De avond hebben we heerlijk genoten van de BBQ, het water in het zwembad, bier, gezellig mensen etc. etc. het was een groot succes! U vraagt zich waarschijnlijk af of wij hier ooit een slechte party hebben meegemaakt.. Het antwoord daarop is nee, wij gaan namelijk alleen naar feesten waar succes gegarandeerd is! Ik zal het nog sterker maken, als wij op een feestje komen IS het een succes!! Wij hebben natuurlijk het licht uit gedaan, samen met Carolina, Ellen en Marjet, ook dat is een traditie die we graag in ere houden!
Over zondag hoef ik weinig te vertellen. Dat is namelijk altijd geniaal. Zon, zee strand en gezelligheid, meer ga ik niet vertellen, anders valt deze jongen in de herhaling..
Conclusie: het zoveelste geniale weekend achter de rug!!!
Maandag had ik trouwens nog steeds weekend, maar ik was van plan om veel aan school te doen. Mensen weten dat dat moeilijk kan zijn, als de zon buiten schijnt en je zin hebt om naar het strand te gaan. Er kwam ook bar weinig van terecht. Uit verveling heb ik de muggenbulten van Robin en Harold geteld en daar kwam geen eind aan. Het lijkt wel of ze plaatselijke waterpokken hebben: arme drommels… ’s avonds zijn we uit eten geweest met z’n vieren op de handelskade. Ik heb een kippenborst naar binnen gewerkt en het smaakte wederom goed!
Dinsdag had ik weer stage, het ging goed, totdat groep 7 om de hoek kwam. Een meisje vond het nodig om een TL-lamp naar de andere wereld te knallen met een bal. Dat ding hing alleen nog vast aan een stroomdraad. Ik ben op een tafel geklommen en heb dat ding 20 minuten vastgehouden. Ondertussen liep ik te kloten met de draden en dat moet je niet doen als er nog stroom op staat. Gevolg: Jan helemaal los op 220 volt. Kut? Ja! Pijn? Ook! Je moet alles in je leven meegemaakt hebben, maar 220 door je doerak is niet heel fijn… Meester Jaaaan gaat nu door het leven als meester bzzzzt…… Ik geef die koters groot gelijk:D. Na stage ben ik samen met Robin naar de playa geweest en heb daar zo ultiem genoten, echt onbeschrijfelijk! Na die tijd zaten we voldaan in de auto te filosoferen, tot Joris belde. Die kwam met het fantastische idee om tijdens het paasweekend een weekend naar Bonaire te gaan. Voor 450 gulden stap je op een zeilboot en zeil je onder het genot van ontbijt, lunch, diner en bier naar Bonaire, om daar een weekend te vertoeven met alle geniale dingen van Bonaire, inclusief een boot vol studenten die helemaal los willen gaan en lol to the max willen maken. Wat wil je nog meer? Een geniaal idee waar ik graag een Totall loss auto voor over had, want van blijdschap heb ik herpes om een boom heen gekruld. Wij waren ongedeerd trouwens.. Volgend weekend zitten wij op Bonaire, wat een goed verhaal!!!!!!!!!!! ’s Avonds hebben Robin en ik getraind. Robin zat in een team met lamballen plus en ik zat in een geoliede machine. Uiteindelijk heb ik heerlijk getraind, hebben we met 6-2 gewonnen en heeft deze makamba drie doelpunten gemaakt en nog een assist gegeven op de 6-2, zijn toch aardige cijfers vind ik. Dus trainer: als ik terug ben, wil ik graag de spits positie claimen, u krijgt er geen spijt van… na de training nog even naar Ay carrrrrramba geweest. Gezellige boel meegemaakt en het een keer niet laat gemaakt, is ook wel eens leuk! Het was wel na twaalven en dat betekent: 1 april!!! We hebben geniale grappen uitgehaald! De eerste: 1 huis, twee verdiepingen: elke verdieping heeft zijn eigen hangslot (cijferslot). Wij die sloten verwisselen en wachten op een reactie van beneden. Gevolg: een hysterische huisgenoot die een kwartier lang aan dat slot loopt te slaan, schoppen en schreeuwen, hoe geniaal kan je wakker worden! Helemaal als het de huisgenoot is die je zacht uitgedrukt, niet mag… Het wordt nog mooier als ik vertel dat ze uiteindelijk dat slot open kreeg en de auto in stapte. Zij gas geven (9000 toeren in een nissan sentra!!!!) en niet van haar plek komen. Blijkt dat een of ander persoon een rots achter haar wiel heeft gelegd, wat een goed idee! Je had haar kop moeten zien! Terror op Kaya Kashimiri 47!!! Verder hebben we Harold zwart gekleurd met watervaste stift, Wouter zijn kleren (allemaal) verstopt op een onvindbare plek (mijn gesloten kamer), 125 bekers water op de grond gezet (beneden) voor iemands kamer en last but not least, de spijlen van Rienk zijn bed ertussen uit gehaald, waardoor hij ging liggen en ineens op de grond lag!!! Geniale dag, 1 april!!!!
Woensdag weer stage gehad en voor het eerst leuk gehad met de kleine kleutertjes! We speelden: wie schiet de meeste kleuters omver met een basketbal:D
Nee, geintje, ze deden erg goed mee en het was leuk om les te geven aan de kleintjes van deze aardkloot! ’s Middags gehaast naar het plein om Holland aan te moedigen, bleek dat de hufters van ESPN Duitsland uitzonden. ON-BE-GRIJPELIJK.. Klote ook, want een Nederlander blij maken met een dooie mus is net zo erg als een bar zonder Amstel Bright, een avondje stappen zonder dames en een stage waarbij je 5 dagen echt stage moet lopen… Enfin, de wedstrijd werd om 5 uur plaatselijke tijd uitgezonden. Wouter, Thijs en ik hebben gewacht en Harold en Rienk trapten hem aan. Om 5 uur de wedstrijd kijken, zegt een of andere klootviool na een half uur: “t is maar goed dat ze met 4-0 hebben gewonnen”. Wat een kutopmerking als je nog een uur te kijken hebt! We hebben hem geliquideerd en vandaar dat ik dit verhaal vanuit de gevangenis schrijf. Maar persoonlijk vind ik mijn daad net zo begrijpelijk, als de Islamieten hun daad tijdens 9-11 vonden, je mag nooit en te nimmer de uitslag van een wedstrijd vertellen als je die nog niet gezien hebt, ik maak het nog erger: dat is een hoofdzonde! Maar goed, we hebben de wedstrijd nog af kunnen kijken en dat was mooi. ’s Avonds hebben we thuis gechilled met Amstel Bright en dat was heerlijk!
Donderdag (vandaag) heb ik nog stage gelopen met mn koker vol in de zon, erg lekker, maar wel warm en om half 1 kwam Quasimodo langs om het weekend in te luiden, fijne vent die Quasi (ik mag Quasi zeggen). Nu zit ik hier achter mijn laptop met het idee dat ik straks ga sappen en stappen, dat we na twee maanden eindelijk een tweede auto hebben (HIV) en dat het hier zo onwijs geniaal is, dat ik bijna niet kan stoppen met het schrijven van superlatieven!!!

Bovenaan mijn verhaal stond dat ik nog geen week geleden een verhaal heb geschreven.. Dat was een grapje, want het is meer dan een week geleden.. Maja, you can’t blame me, ik zit op Korsouw…. Ik dank iedereen weer voor het lezen, het is weer een lang verhaal geworden! Bij elkaar zijn mijn verhalen langer dan een gemiddeld boek van Harry Mulisch, maja die kel is toch bijna de pijp uit, dus een eventuele opvolger is nooit weg voor zijn fans!
Voor nu: Masha danki en omdat dit mijn 10e verhaal is (kartonnen jubileum) hoop ik op veel reacties….

AYO!!!