Bijna beginnen....

Na een paar dagen van radiostilte is het nu weer tijd geworden voor een verhaaltje uit het (nog steeds zonnige) Curaçao. Er is weer van alles gebeurt de afgelopen dagen. Het begon allemaal op donderdag.
Wouter (de hufter van die dag) moest voetbaltraining geven aan een Curacaos dameselftal (inclusief douchen na de training). Hij had daar de tractor voor nodig en daarom konden wij niet weg. Ik had een bezinningsmomentje nodig en ben de hort op gegaan. Gewapend met mn I-pod ben ik op pad gegaan richting de zee. Met een Cafe del Mar cdtje in de oren kwam ik helemaal tot rust. Eenmaal aangekomen bij de zee ben ik in het zand geploft en heb daar 1,5 uur gezeten in mijn eentje, totdat er een Colombiaanse familie het strand op kwam stuiteren. De coke vloog me om de oren en ik had het idee dat ik maar weer eens op moest stappen.
Het bleek dat ik 2,5 uur weg was geweest. De jongens, ongerust en wel, gaven me een portie klappen en daarmee was het klaar. ’s Avonds hebben we geklaverjast. Robin en ik hebben een potje kont geschopt, want de eindstand van de avond was 264 tegen 46. Kenners weten dat je dan aardig gekaart hebt. Wouter en Harold niet natuurlijk!
Vrijdag waren we weer aan huis gebonden doordat we een andere auto moesten hebben wij heel Willemstad gebeld voor auto’s, maar niemand had de prijsklasse die wij ambieerden. Na een weekje in een tractor gereden te hebben, wilden we meer. Helaas verhuren ze hier geen Escalades, X5’s, Ferrari’s en Lamborghini’s, dus zijn we uiteindelijk uitgekomen op een Mazda 323 uit 1984. En iedereen kijkt om als we langsrijden, wat een bolide hebben wij onder de kont, echt fantastisch! Jammer dat we m pas op zondag konden ophalen, want het was sfeerverhogend geweest als we met de Mazda uit konden. Dat kon niet, dus daarom zijn we maar niet uitgeweest.









Grapje. Natuurlijk zijn we uitgeweest!!! Deze avond was “de boot” aan de beurt. Een boot liggend in het Waaigat (zoek maar op) moest het decor worden van wederom een avond vol vertier. Ik was de BOB en vrijdagavond is BOB-avond voor deze man. Alles wat ons verteld was over de bot was waar. Wat hebben we daar een te gekke avond beleefd. We gingen helemaal loessoe op de klanken komend uit de speakers! Saillant detail: verhouding mannen en vrouwen was 30-70, mooi verhaal dus! Op de boot hebben we trouwens een bergje ALO’ers leren kennen. Allemaal dames. Ik herkende er eentje en Harold heeft een piepklein uurtje nagedacht over een openingszin die Robins openingszin moest gaan overtreffen (Zou je een foto van ons willen maken?). De schrijver vindt dat dit gelukt is. Harold stapt op het meisje af en opent met “zullen we zondag wat leuks gaan doen?” Het meisje fronst haar wenkbrauwen, kijkt hem aan en vraagt: “wat?” Harold herhaalt: “Zou je het leuk vinden om zondag wat samen te gaan doen, heb je daar tijd voor?” Meisje: “nee, ik heb dan al wat”. Harold: “dan doen ga ik toch gewoon gezellig mee!” Ongemakkelijk gezicht trekkend meisje: “dat kan niet want de auto zit al vol”. Ondertussen was ik in het water getiefd, zo hard moest ik lachen om de interessante conversatie. Harold vond het genoeg geweest en legde uit dat we van de CALO kwamen en dat we twee dagen later samen met alle ALO’s een intervisie hadden bij onze gezamenlijke stagebegeleiders Petric en Linda. Toen viel het kwartje bij het meisje (had niet eerder kunnen vallen, zo cryptisch was de openingszin) en was het contact gemaakt. Het bleek dat bijna alle ALO’ers uit waren, dus we hebben daar een hoop dames gesproken en ontmoet en dat werkte wat mij betreft sfeerverhogend! De avond ging ondertussen vrolijk verder. Uiteindelijk moest de politie er aan te pas komen om het feest te stoppen (serieus). De avond was geslaagd, Robin en ik hebben bij thuiskomst nog een klein pilsje gedronken en gingen pas om 5 uur slapen.
Zaterdag stond Jan Thielbaai op het programma. Een mooie baai waar het ook zonnig was. We hebben daar heerlijk gechilled, genoten van loungemuziek en een pottie gebeachvoetvolleyt. Van 5 tot 6 een happy hour meegepakt bij Zanzibar, naar huis gereden, klaargemaakt en weg gereden naar Mambo beach voor opnieuw een fiesta. Ik ga er verder niet teveel over uitweiden, anders wordt het een gebed zonder einde. Het was wel wéér geslaagd!
Zondag intervisie gehad bij Petric en Linda met alle ALO’ers uit Zwolle, Amsterdam en Tilburg. Wij waren natuurlijk weer te laat, hetgeen niet verrassend is als je op reis bent met mij! Daar aangekomen zaten er 14 meisjes op ons te wachten. Volgens mij hoef ik daar ook niet verder over uit te weiden. Balen was het niet in ieder geval..
De intervisie was interessant en leuk, we hebben iedereen wat beter leren kennen en stuff uitgewisseld, zoals nummers en e-mailadressen. Zo kunnen we op bezoek bij elkaar tijdens het lesgeven, voor ervaringen op andere scholen. Goed idee! Na de intervisie zijn Robin, Harold en ik als een stel jonge honden het water in geflipt. 37 salto’s achterover, voorover, barani’s en leipe andere flips later, kwamen we tot rust en konden we hem aantrappen naar huis. De nieuwe auto opgehaald en daarna naar Mambo gereden voor de zonsondergang. De ALO meisjes tegen gekomen en wederom een leuke dag gehad!!!
Vandaag ben ik naar mijn stageschool geweest en heb daar mijn eigen rooster gemaakt. Deze jongen heeft alles in drie dagen gepropt. Het komt er op neer dat ik op maandag en vrijdag vrij ben, niet echt vervelend dus, zo’n lang weekend! Morgen begin ik met stage, dus dan komt er waarschijnlijk een serieus verhaal op deze weblog.

Voor nu wens ik iedereen het beste toe, en ik sluit af met een dikke knuffel voor iedereen die dat graag wil ontvangen!