Floripa!

Zo.... Het is weer een tijdje geleden dat er hier wat geplaatst is en dat heeft een belangrijke reden, maar dat vertel ik later (al weet bijna iedereen al dat ik in Buenos Aires beroofd ben...)

Maar voordat ik dat vertel, wil ik eerst mijn belevenissen in Florianopolis met jullie delen! Ik kwam er aan op een zaterdag. Na een busreis van 4,5 uur reden we Florianopolis binnen, een stad waar surfen een religie is, een goede plaats om te verblijven dus! Ik pakte een bus naar mijn hostel. Vol verwachting klopte mijn hart en eenmaal aangekomen wist ik het: dit is het beste en mooiste hostel waar ik deze trip ga verblijven. Ik werd met open armen ontvangen door een lid van de staf! Wat kenmerken: gratis surfboards, elke avond een diner gemaakt door een Italiaanse kokkin (onbeschrijfelijk goed), elke ochtend een ontbijt met de beste juice ooit, elke avond een gratis Caipirinha en een fabelachtig uitzicht over de oceaan! Ik kan je vertellen, meer heb je niet nodig om een goede tijd te hebben! De eerste avond verliep ook superchill! Na een diner met all you can eat lasagna (sorry ma, maar dit is de allerbeste lasagna die ik ooit gegeten heb), wat drankjes en goede verhalen delen met een Nederlands koppel, besloot ik mn bed op te zoeken, want de volgende ochtend moest er gesurft worden! na een heerlijk nachtje werd ik om half 7 wakker, liep ik naar buiten en checkte ik de oceaan voor wat golven. Die waren er (samen met een heerlijke zon) en vol goede moed liep ik naar de oceaan. Daar genoot ik van de eerste golven van mijn reis. Sunrise surfing blijft een van de lekkerste dingen om te doen, dus voldaan liep ik terug naar hostel om daar te gaan genieten van een welverdiend ontbijtje! Het ontbijt was (net als de sunrise surf) top! Verse fruitsap, verse broodjes, ham kaas, watermeloen, meloen, papaja, ananas..... Aardig compleet dus! Na het ontbijt ging ik samen met de Nederlanders een hike doen naar een strand. Dit deed ik met een surfboard onder mijn arm, want ook 's middags moest er gesurft worden! De golven waren 2 meter hoog, supersterk en er stond een sterke stroming naar links.. Het werd een gevecht tegen de oceaan om er doorheen te komen.. Dat lukte bijna, maar helaas viel er een grote golf op mn doerak en die golf besloot mijn board mee te nemen naar het strand (mn leash brak), dus er zat niets anders op dan terug naar het strand te zwemmen.. Na een korte reparatie nog een poging gedaan, maar veel succes was er niet te behalen.. Het was wel een heerlijke dag en na een Typisch Braziliaanse maaltijd (feijoda) in het hostel, wat drankjes, jamsessies met gitaar en sterke verhalen met een kudde Australiers en Nieuw Zeelanders, was het bedtijd..
Next morning 7 uur een regenachtige surfsessie gehad, daarna opnieuw een perfect ontbijt en daarna een uitnodiging om samen met de Nederlanders en een Amerikaan (met een gehuurde auto) naar der andere kant van het eiland te rijden! Daar hebben we een prachtige hike (1,5 uur heen, 1,5 uur terug) gedaan naar een virgin beach. Het strand was werkelijk adembenemend mooi en we waren de enige mensen daar, dus het expeditie Robinson gevoel was compleet! Na wat uurtjes puur genieten, liepen we terug en reden we naar een restaurant met uitzicht op zee en daar keken we (vergezeld met een biertje) naar de zonsondergang! Toen die onderwas, besloten we daar te eten. We bestelden allerlei zeevruch gerechten en deelden alles compleet backpackers style! Na deze maaltijd kan ik trots zeggen dat ik oesters gegeten heb (en garnalen, sardines, inktvis)!
De volgende ochtend weer gesurft in de stromende regen. Daarna wat zaakjes geregeld op de laptop en toen ik daar mee klaar was ging ik de stad verkennen. Helaas begon het weer te regenen, dus ik strandde ergens in een barretje. Daar at en dronk ik wat en toen ik geen zin meer had om er te zitten ben ik naar het hostel gerend! Daar keek ik samen met wat andere reizigers naar een surf DVD van Kelly Slater (geniaal) en na opnieuw een fantastische maaltijd (grilled chicken, worstjes, frietjes, sla en sauzen) werden we uitgenodigd om ergens te gaan dansen (Brazilian style). Daar aangekomen bleek het dat Nederlanders geen dansers zijn. Ziet een Braziliaans danskoppel eruit als een soepele, zwoele eenheid, dan ben je als Nederlander te vergelijken met een 200 jaar oude eikenboom.. Het was dus niet aan mij besteed, maar het was wel cool om een keer mee te maken!
Woensdagochtend waren er geen golven, dus geen sunrise surf. Gelukkig waren er 's middags wel golven, dus toch nog in het water gelegen met wat andere reizigers. Daarna gechilled, gedoucht, wat gegeten en samen met twee Nieuw Zeelanders naar de zandduinen voor een sessie sandboarding! Dat viel helaas tegen, want er stond windkracht 12 daar, dus er viel niet veel succes te behalen. Toch was het leuk om het te proberen! na deze actieve dag gingen we terug naar het hostel. Opnieuw stond er lasagna op het menu en dat was opnieuw perfect! Na de maaltijd barstte er een feestje los in het hostel en dat was geweldig! Een perfecte (laatste) avond later bedacht ik me moe maar voldaan dat het hier dicht tegen het perfecte aan zit!
Mijn laatste ochtend Florianopolis kreeg ik de beste surf van de week! ik liep naar het strand met een regenboog voor me, toen ik het water in ging begon het kort, maar hysterisch hard te regenen, na deze bui brak er een heerlijke zon door. Dit alles werd vergezeld met rustige glassy waves. Ook was ik ongeveer de enige in het water. Dit geeft je een gevoel van ultieme vrijheid en dankbaarheid, want elke dag kom je er weer achter dat het leven prachtig is! Met dit goede gevoel in mijn lichaam nam ik afscheid van de andere reizigers, de staff, de oceaan en het geniale hostel, wetend dat het een zekerheid is dat ik hier ooiit weer terug ga komen....